قلع یک عنصر شیمیایی با نماد Sn (از لاتین: stannum) و عدد اتمی 50 است. قلع فلزی نقره‌ای رنگ است.

قلع آنقدر نرم است که با نیروی کمی بریده شود[7] و یک میله قلع را می توان با دست و با تلاش کمی خم کرد. هنگامی که خم می شود، به اصطلاح “گریه قلع” در نتیجه دوقلو شدن در بلورهای قلع شنیده می شود؛ [8] این ویژگی در حالت جامد توسط ایندیم، کادمیوم، روی و جیوه مشترک است.

قلع خالص پس از انجماد ظاهری آینه مانند شبیه بیشتر فلزات دارد. در اکثر آلیاژهای قلع (مانند پیوتر) فلز با رنگ خاکستری مات جامد می شود.

قلع یک فلز پس از گذار در گروه 14 جدول تناوبی عناصر است. عمدتاً از کاسیتیت معدنی که حاوی اکسید استانیک، SnO است به دست می آید.
2. قلع شباهت شیمیایی به هر دو همسایه خود در گروه 14، ژرمانیوم و سرب نشان می دهد و دارای دو حالت اکسیداسیون اصلی، +2 و کمی پایدارتر +4 است. قلع چهل و نهمین عنصر فراوان روی زمین است و با داشتن 10 ایزوتوپ پایدار، بیشترین تعداد ایزوتوپ های پایدار را در جدول تناوبی به لطف تعداد جادویی پروتون هایش دارد.